Maloklüzyon literatürde “kötü kapanış” olarak tanımlanmaktadır. Bazı çocukların çene ve dişleri düzgün olarak gelişemezler. Bu da düzgün olarak sıralanmamış, karşı çenedeki dişlerle iyi uyumda olmayan ilişkiye neden olur. Genel olarak maloklüzyon sağlığı etkilemez, bir hastalık değildir. Maloklüzyon sadece dişlerin normal pozisyonlarında olmamasıdır. Ancak bu durum, bireyin yüz şeklini, dişlerin görünümlerini etkileyerek kişide utangaçlık, kendine güvende eksiklik ve hatta depresyona sebep olabilir. İleri derecedeki maloklüzyonlar yeme, konuşma gibi fonksiyonları etkileyebilir ve dişlerin temizlenmesini zorlaştırabilir.

Bireyler değişik maloklüzyonlara sahip olabilir. Bazıları şunlardır:

İleride konumlanmış ön dişler – tedavi sadece bireyin görünüşünü düzeltmekle kalmaz, ayrıca dişleri olası hasardan da korur. Ön dişleri ileride konumlanan bireylerde, spor ya da düşme esnasında dişlerinde kırık, çatlak meydana gelme ihtimali daha fazladır.

Çapraşıklık – hastanın çenesi darsa, dişlerin yerleşmesi için yeterli yer olmayabilir. Bazı durumlarda ortodontist yer sağlamak için bir ya da daha fazla dişi çekmek durumunda olabilir.

Gömülü diş – dişin yerine süremeyip çene kemiğinde gömülü kalması durumudur.

Derin kapanış – dişler kapatıldığında üst ön dişlerin alt ön dişleri fazlasıyla kapatmasıdır.

Açık kapanış – dişler kapatıldığında ön veya yan dişler arasında boşluk olmasıdır.

Çapraz kapanış – en az bir dişte üst dişin alt dişe göre içeride olmasıdır. Kesici dişlerde olduğu gibi arka dişlerde de çapraz kapanış görülebilir.

Diastema – dişler arasında boşluklar olmasıdır. Diş eksikliğinden ya da dişlerin çeneyi tamamen doldurabilecek büyüklükte olmamasından kaynaklabilir.

Eksik dişler – sık görülen bir ortodontik bozukluktur. Çürük, travma gibi sebeplerle diş çekimi nedeniyle diş kaybı görülebildiği gibi doğuştan da diş eksikliği mevcut olabilir.